صحراي عزيزم باورم نميشد اون عکساي قشنگي که ديدم از دختري بوده باشه که اونم چنين شرايطي رو درک کرده باشه!

ميخوام همينجا اعتراف کنم از اينکه چنين دوستايي پيدا کردم از خدا ممنونم.از اينکه ميبينم کساي ديگه و دختراي ديگه اي مثل من بودن که اين شرايطو تجربه کردن.علاوه بر اينکه بصورت طبيعي....!!

قربونت برم من...اگه با صراحت مينويسم بخاطر اينه که من اصلا اين وبلاگو ساختم تا بتونم گاهي خيلي از حرفايي رو که به هيچ کسي نميتونم بزنم بيام وبنويسم...بخاطر اينکه گاهي حس ميکردم دارم منفجر ميشم...يا حتي حس ميکردم تنها من بودم که اين شرايطو داشتم!هميشه براي من نوشتن راحت تر از صحبت کردن بوده..حالا هم خيلي خوشحالم که بخاطر ساختن اين وبلاگ ونوشتن اين حقايق دوست عزيزي مثل تو پيدا کردم.اگه لايق باششم منو دوست خودت بدون گلم...اميدوارم لياقتشو داشته باشم.گاهي دوستها بهتر ميتونن براي هم حررفاشونو بزنن تا حتي نزديکترين افراد خانوادشون که نميخوان نگرانشون کنن.

هر چند مشکلات مالي هيچوقت توي زندگي دست از سر آدم بر نميداره ولي دعا ميکنم خدا اينقدر بهت آرامش وصبوري داده باشه که همرا با محبت بين خودت وهمسرت بتوني تحملشون کني .دوست دارم صحراي گلم